15.2.11

O rio do meu mundo

Nin todo no amor calma o que sufrimos
sei que pode reducirse coa extratexia.
Mato o tempo,
constrúo un leito de cravos para cravarme,
as cores que todos chaman ceo,
partilas en anacos.
As veces digo amor, e so teño silencio.
Estou no medio do soño dos pexegos.


POETAS
Modesto Fraga  Estevo Creus  Marta Dacosta  Pilar Pallarés