Que alegría notar o rebento que nace dentro

Bicas ben e gústame estar contigo

e gústame cómo abrazas e o meu pelo fai xogo co teu vestido.

Teño sorte de que me teñas.

Aquel verán dixeches que me amabas

dixeches que deixádome perderas

o día en que pra sempre te marchabas.

Destrúen o silencio de feble arquitectura,

dos que calando amamos con terca intensidade.

Que alegría, vivir sentíndose vivido.

Poetas:Modesto Fraga, Yolanda Castaño, María do Cebreiro, Maria Lado