 | |
| María Lado(izq.) e Lucía Aldao(dereita). |
Nesta actuación, repartiron entre o público uns papeis con versos para que, poñendoos ao azar, construíramos unha poesía ao estilo das vangardas dadaístas. Tamén cantaron algunhas cancións de grupos dos anos 70, música que lles gusta moito e ata tiveron un grupo de música. Ao falar notóuselle a María Lado o rasgo lingüístico do seseo, o cal chamou bastante a atención.
Grazas á actuación pasamos un bo rato. Creo que o mellor da actuación foi as mesturas das frases dos graffitis que se atoparon polas rúas e con frases sen moito sentido conseguiron un poema moi bo e divertido. Tamén a divertida tradución do poema "Lingua proletaria de meu" de Celso Emilio Ferreiro como sátira da Galiza bilingüe.
