Os vellos non deben namorarse é unha obra teatral publicada en Bos Aires por Castelao.
Capítulo 1. Conta a historia do Boticario, un vello que está locamente namorado de Lela, pero o problema é que esta está namorada de Carabineiro e pensa casar con él, pero de súpeto a morte o advirte de que vai morrer por namorar da rapaza, e él como non pode casar con ela, prefire morrer.
Capitulo 2.Conta a historia de D.Ramón, un vello que namora de Micaela, unha rapaza moi aproveitada que só o quere polos seus bens e que encima o engana con outro.
Capítulo 3.Os pais de Pimpinela pensan que debe casar con Fuco, xa que ten moitos cartos e así a sacaría da pobreza na que se atopa.Fuco , que está tolo por ela, pídelle matrimnio, ela acepta, aínda que non o quere o o fai por amor os seus pais. O final Fuco morre, e ela chora porque as riquezas que ten non a pode disfrutar có mozo, que é ao que quere en realidade.
A historia acaba cos tres vellos tristes no cemiterio por namorarse de quen no debían, xa que elas ó final casan con mozos aos que querían.
